-
1 δια-σπείρω
δια-σπείρω, ausstreuen, verbreiten, vertheilen; δραχμὰς στρατιῇ Her. 3, 13; πατρῴαν κτῆσιν μάτην, vergeuden, Soph. El. 1283; ἄλλος ἄλλοσε διεσπάρη Plat. Legg. III. 699 d; κατὰ πάντα διεσπαρμένον Soph. 260 b; διέσπαρται ὁ λόγος Lys. 11, 8; πῶλοι διεσπάρησαν ἐς μέσον δρόμον Soph. El. 738, liefen auseinander; διεσπάρϑησαν Xen. An. 4. 8, 17 ist jetzt in διεσπάσϑησαν geändert; διεσπαρμένοι, zerstreut, Xen. Hell. 5, 3, 1, u. Sp.
-
2 διασπειρω
(fut. διασπερῶ; pass.: aor. 2 διεσπάρην, pf. διέσπαρμαι)1) рассеивать, разбрасывать(δραχμὰς στρατιῇ Her.; τὰ διεσπαρμένα χωρὴς μέρη Arst.; ὅ ὄχλος διεσπείρετο Plut.)
πῶλοι διεσπάρησαν Soph. — кони разбежались в разные стороны2) сеять, распространять(λόγον Xen., Plut.)
οὗτος ὅ λόγος διέσπαρται κατὰ τέν πόλιν Lys. — такой слух распространился по городу3) расточать, растрачивать, проматывать(πατρῴαν κτῆσιν μάτην Soph.)
4) разъединять, разлучать(τινάς Her.)
ἄλλος ἄλλοσε διεσπάρη Plat. — они разошлись в разные стороны